2020/10/29 – We zijn allemaal menselijk, maar welke strategieën werken beter om te krijgen wat je wil?
Mensen manipuleren anderen niet omdat ze slechte mensen zijn. Mensen manipuleren anderen omdat we niet weten hoe we op een andere manier aan onze behoeften voldoen.
We manipuleren ook mensen omdat we hen niet vertrouwen. Laten we dit als voorbeeld nemen: iemand probeert je te manipuleren om van ze te houden. Omdat ze bang zijn dat je nee zult zeggen als ze erom vragen. Door een gebrek aan zelfvertrouwen, de angst voor afwijzing en de intentie om te controleren maniuleren ze je om te zeggen dat je van hen houdt. De manipulator begrijpt ook zelf wel dat het niet wenselijk meteen “nee, ik hou niet van je.” te antwoorden.
Dat was bij mij tenminste het geval. In mijn late tienerjaren en begin twintig was ik manipulatief omdat ik nooit een betere manier heb gezien. Ik was manipulatief met romantische partners en vrienden.
Toen ik ouder werd en me bewust werd hoe mijn acties anderen beïnvloeden, leerde ik betere manieren om aan mijn behoeften te voldoen.
Ik ben verre van de enige die dit heeft meegemaakt. Ook al zien de meeste mensen zichzelf als goede (zoals in, niet als manipulatieve) mensen. De realiteit is dat de meesten van ons in een grijs gebied vallen.
Focus je niet op wat je gemene ex-vriend of baas tegen je heeft gezegd. Op welke manier heb jij anderen al zo behandeld?
Hierna enkele voorbeelden:
1. “Jij hebt me dit laten doen!”
Deze manipulatieve verklaring is gemakkelijk te deconstrueren.
Tenzij je een pistool tegen iemands hoofd houdt, heb je niet de kracht om iemand iets te laten doen. Mensen maken hun eigen keuzes.
Het is waar dat wat andere mensen doen, onze emoties beïnvloedt. Dat is niet onder onze bewuste controle. Dus het is oké om te zeggen dat iemand je iets heeft laten voelen.
Sien: “Ik ga vanavond niet afwassen, ook al heb ik het beloofd.”
Steven: “Dat maakt me erg boos. Je beloofde het, en ik was rekende erop dat je het zou doen. “
Door je emoties op deze manier te delen, verbetert de communicatie meestal. De luisteraar is zich nu bewust van wat je ervaart.
Maar de meeste mensen delen hun emoties niet. Ze slaan die stap over. Ze voelen hun emoties; ze reageren op hun emoties. En dan geven ze de ander de schuld van hun reactie.
Sien: “Ik ga vanavond niet afwassen, ook al heb ik het beloofd.”
Steve: (voelt zich boos, zegt niets)
Steve: (besluit dat hij de afwas toch gedaan wil hebben, besluit ze zelf te doen)
Steve: “Oh, dus nu laat je me vanavond de afwas doen !?”
Opgelet! Sien laat Steve niet de afwas doen. Steve zou haar kunnen vragen om ze morgenochtend te doen. Steve kon niets doen en de afwas laten staan. Dat Steve vanavond de afwas doet, is de keuze van Steve, niet die van Sien.
Mensen geven anderen de schuld van hun daden in plaats van hun gevoelens. In hun hoofd zijn gevoelens en daden één. Het lijkt alsof ze maar één optie hebben.
Mensen met woede-problemen zullen op woede reageren door tegen muren te slaan of voorwerpen te breken. Ze zullen dan zeggen dat wat hen boos maakte, hen dat deed doen. Dat komt omdat, in hun hoofd, hun woede en hun reactie op hun woede één zijn. En meestal hebben ze gelijk.
Het is meestal het resultaat van een onwil of onkunde om emoties te accepteren zoals ze zijn. Dit gebeurt als een onbewuste reflex.
De persoon met woede-problemen heeft een hekel aan het voelen van woede – het gevoel van woede zorgt ervoor dat hij lijdt – dus hij haalt uit. De meeste mensen accepteren hun woede. Omdat ze hun woede accepteren, kunnen ze hun woede uiten.
Dus de remedie voor deze manipulatie is om je gevoelens te accepteren en ze te communiceren.
Als je iets doet, vraag jezelf dan af welk gevoel je actie heeft geïnspireerd. Vertel ze dan niet dat ze je iets hebben laten doen. Vertel ze dat ze je in plaats daarvan iets hebben laten voelen.
“Hé, je hebt de afwas niet gedaan, en dat maakte me boos.”
“Wat je zei, heeft mijn gevoelens gekwetst.”
“Toen je vorige week te laat was op onze afspraak, voelde ik me zo verraden.”
Deze communicatiestijl moedigt kwetsbaarheid en openheid aan, niet vijandigheid en schuld.
2. “Ik zei dat het me speet. Wat wil je nog meer van me?”
Mensen hebben de neiging om deze uitdrukking te gebruiken als ze zich lastig voelen door iemand anders, meestal een romantische partner. Mensen die deze uitdrukking gebruiken, voelen zich geplaagd door de wens van hun partner om over een conflict te praten.
Het gevoel dat deze uitdrukking inspireert, is een legitieme ergernis. Het is vermoeiend om dat negatieve opnieuw te bespreken.
Maar deze zin is nog steeds manipulatief. De andere partij wil nog steeds de zekerheid dat het niet meer zal gebeuren. Omdat het impliceert dat als iemand eenmaal zijn excuses aanbiedt, alles in orde moet komen.
Dat klopt niet.
Ten eerste zijn niet alle verontschuldigingen gelijk. Sommige excuses zijn helemaal geen excuses. In een echte verontschuldiging neemt de persoon die zich verontschuldigt de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag. Bijvoorbeeld: “Het spijt me dat je boos op me bent!” is geen verontschuldiging. “Het spijt me dat ik naar je snauwde”, is dat wel.
Ik heb nog nooit iemand ontmoet die niet tevreden was met een gemeende verontschuldiging. Zeg, verontschuldig je. De ander is niet altijd tevreden. De kans is groot dat je het woord ‘sorry’ hebt gebruikt om iets te verhullen dat geen verontschuldiging was.
Ten tweede zijn oprechte excuses nuttig, maar ze wissen de blessure niet uit. Als je partner je bedriegt, maakt het niet uit hoe vaak ze zich verontschuldigen. Die wond zal nog steeds verschrikkelijk pijn doen. Ze moeten hen zo lang als nodig blijvend positief bevestigen.
Ook de zin “Het spijt me, wat wil je nog meer van me?” op zichzelf communiceert een gebrek aan bezorgdheid over de ervaring van de ander. Het zegt tegen de andere persoon: ‘Ik zie dat je gekwetst bent, maar ik heb me al verontschuldigd, dus ik geef er niet langer om.’
Enkele zinnen die oprechte bezorgdheid uiten zijn:
‘Ik heb me al verontschuldigd, maar ik zie dat je nog steeds van streek bent. Wat kan ik doen om je gerust te stellen?“
“Ik ben gekwetst en in de war omdat je ondanks mijn verontschuldigingen nog steeds van streek bent, en ik weet niet wat ik eraan kan doen.”
‘Ik dacht dat we dit al hadden opgelost. Waar heb je nog last van? Ik ben hier om te helpen. ”
Het belangrijkste aan deze zinnen is dat ze hulp bieden aan de ander. Deze reacties erkennen het belang van hun emotionele ervaring.
3. “Wees niet zo dramatisch” / “Stop met overdreven reageren.”
Als iemand je het gevoel wil geven dat je je moet schamen omdat je een emotionele ervaring hebt gehad, manipuleren ze je. Je voelt je zoals je je voelt.
Iedereen heeft een trigger waardoor ze in een oogwenk boos of verdrietig worden.
Iemand met gezonde communicatiepatronen zal je emotionele ervaring niet opzij schuiven. Ze zullen het bevestigen:
“Zeg, dat was een heftige reactie! Hoe maakt je zo van streek? “
‘Je reactie lijkt een beetje extreem. Wat is er aan de hand?”
“Dat leek een sterke reactie.”
Deze reacties geven de ontvanger niet de schuld voor het hebben van emoties. Ze erkennen de plotselinge intensiteit van de emoties, en respecteren ze ook.
Dat is hier cruciaal. Iemand vertellen dat hij of zij overdreven reageert, is hem of haar een gevoel van schaamte geven. Hen vragen wat maakt dat ze zich zo voelen, is respectvol.
4. “Ik ga dit gedrag niet belonen.”
Mensen zeggen dit om een grens te stellen met iemand die ook iets manipulatiefs doet. Gebruikt in een gesprek, ziet het er als volgt uit:
“Nu, als je niet met mij mee naar de film wilt, dan ga ik niet met je naar de winkel!”
“Je valt mij aan omdat ik niet met je naar een bepaalde film wil gaan. Goed, ga niet met mij naar de winkel als je dat niet wilt. Ik ga dit gedrag niet belonen. ”
Op het eerste gezicht lijkt het gezond om te zeggen. Je schakelt de overreactie van de ander niet in. Je verdedigt je grenzen. Gezond, toch?
Niet echt.
Deze verklaring is manipulatief. Het gaat over hun mislukkingen, niet over jouw grenzen.
Het is verkeerd omdat je niet kunt beoordelen of wat ze doen een mislukking is. Te denken dat je dat wel kan, is arrogant.
Wie ben jij om iemand anders te belonen of te straffen? We straffen en belonen kinderen en honden, niet andere volwassen volwassenen.
Het goede nieuws is dat je je grenzen kan verdedigen zonder neerbuigend te zijn.
Zeg niet
“Ik ga dit gedrag niet belonen”, dat klinkt rancuneus.
Zeg
“Ik wil niet dat je me zo behandelt.”
Nog beter
“Wat maakt dat je dit niet voor/met mij wil doen?”
Laat het niet gaan over een oordeel over de andere persoon en zijn gedrag. Maak het over wat je wil en niet bereid bent te accepteren.
5. “Als je begreep wat ik zei, zou je het met me eens zijn.”
Het is iets dat ik veel zei in relaties toen ik jong was. Ik geloofde dat als twee intelligente volwassenen de koppen bij elkaar zouden steken, we het eens konden worden. Als gevolg hiervan was mijn doel in elk gevecht om een “overeenkomst” te bereiken.
Maar er zit een veronderstelling verscholen die mij niet hielp: dat de andere persoon het niet begrijpt.
Het houdt geen rekening met de mogelijkheid dat de andere persoon het begrijpt en het er niet mee eens is.
We hebben allemaal verschillende waarden, achtergronden en culturele ervaringen. Twee mensen kunnen dezelfde feiten hebben en toch tot verschillende conclusies komen. Gezonde relaties verwachten, respecteren en aanvaarden deze verschillen.
Dat betekent echter niet dat deze verschillen ons van tijd tot tijd niet van streek zullen maken. Hier zijn enkele gezonde zinnen die je gebruikt om ermee om te gaan:
‘Wat maakt dat je het niet met me eens bent?
“We worden het niet eens, dus ik mis iets. Kun je me helpen het te begrijpen? “
“Dit doet me verdriet omdat je het niet eens bent, en deze kwestie is belangrijk voor mij.”
6. “Ik zou hetzelfde voor jou doen.”
In eerste instantie klinkt dit als een uiting van wederzijdse kameraadschap. Ik zou doen wat ik van je vraag, dus waarom doe je dit niet voor mij? De luisteraar voelt zich vaak een beetje gemanipuleerd, zoals je doet nadat je naar een verkoper van tweedehandse auto’s hebt geluisterd.
Het impliceert dat de waarden van de persoon die je probeert te manipuleren, dezelfde zijn als die van jou.
Iemand probeert je bijvoorbeeld te overtuigen om met hem uit te gaan. Voor hen betekent dit altijd drugs gebruiken. Je weigert omdat je niet in de buurt van drugs wilt zijn. Ze zeggen: “Het geeft niet als je niet meerookt.” Ze vertellen je dat ze het niet respecteren dat je niet in de buurt van marihuana wilt zijn.
Als je vriend je grenzen respecteert, zegt hij: “Hé, ik begrijp het, man, geen probleem.” Hij wil niet roken terwijl hij met je rondhangt of zegt dat een andere tijd het beste is.
Het beste wat je in deze situatie kunt doen, is hun keuze laten zijn. Maar als je nog steeds worstelt, zijn hier enkele dingen die u in plaats daarvan zou kunnen zeggen:
“Ik zou het leuk vinden als je dit voor mij deed, en ik begrijp niet waarom je dat niet doet. Zou je het me willen vertellen? “
“Is er iets dat je tegenhoudt waar ik mee kan helpen?”
“Wat kan ik doen om dit gemakkelijker te maken?”
Tot slot
Als je eerlijk tegen jezelf bent geweest, heb je al eerder zinnen op deze lijst gebruikt. Maar dat maakt je nog geen slecht persoon.
Onthoud dat mensen anderen niet manipuleren omdat ze slechte mensen zijn. Ze doen het omdat ze niet weten hoe ze op een andere manier aan hun behoeften kunnen voldoen.
Het goede nieuws is dat je kunt leren hoe je aan jouw behoeften voldoet. Je vervult je behoeften op een manier die andere mensen opbouwt, niet afbreekt.
Het enige dat je hoeft te doen, is het beetje bij beetje te leren. Je zal zien dat conflicten korter en minder intens worden.
